Karamihan po sa mga Kristiyano ay may matatag na ideya tungkol po sa poot at mga paghatol ng Diyos, tungkol po sa Kanyang mga pagdalaw, Kanyang paghihiganti at Kanyang mga parusa. Naniniwala po sila, na kumakatawan po ito sila sa isang aktibong pagkilos ng Diyos na nawawalan po ng pasensya sa isang tiyak na punto at nagpaparusa po at nag-aalis sa mga lumalabag sa Kanyang batas sa pamamagitan po ng pag-uutos sa Kanyang mga banal na anghel na saktan, pahirapan at patayin po ang mga tao at sa pamamagitan ng paggamit po ng mga puwersa ng kalikasan sa isang mapanirang paraan po upang makamit ang Kanyang layunin na wasakin po ang tumalikod. Ngunit paano po nakakarating ang mga tao sa ganitong konklusyon po?

Sa pamamagitan po ng mga kuwento ng Krus ni Kristo at ang pagkawasak ng Jerusalem ay natuklasan po natin ang isang huwaran para sa parehong mga paghatol ng Diyos at ang huling pagkawasak ng masasama.

1. Ang Diyos ay nagbabala, nagwawasto, sumasaway at nagtuturo sa tanging daan ng kaligtasan
2. Sinusunod ng mga tao ang kanilang sariling landas, hiwalay sa Espiritu ng Diyos
3. Kahit na pagkatapos ng paulit-ulit na mga babala pinipili nila ang kanilang sariling paraan
4. Inilalagay nila ang kanilang sarili sa kabila ng Kanyang proteksyon
5. Inalis ng Diyos ang Kanyang mga pagpapala at inaalis ang Kanyang pangangalaga
6. Ang Espiritu ng Diyos ay binawi
7. Hindi inutusan ng Diyos ang Kanyang mga anghel na pigilan ang mga desisyong pag-atake ni Satanas sa kanila
8. Ang kapangyarihan ni Satanas ay kumikilos sa dagat at sa lupa, na nagdudulot ng kapahamakan at kabagabagan at tinatangay ang mga tao upang matiyak ang kanyang biktima.