Paglalakbay Sa Pananampalataya (Preview)

Ang Dalawang Tipan [Lumang Tipan o Bagong Tipan] ay naghahayag kung ano talaga ang katangian [karakter] ng sangkatauhan at ng Diyos. Ang Diyos ay hindi kailanman nagbabago at samakatuwid ang mga pangako ng Diyos sa parehong mga karanasan sa Tipan ay pareho. Ang sangkatauhan, sa kanyang bumagsak na kalagayan, ay may nag-aalinlangang katangian; siya ang nagbabago at ang pagpili na gagawin niya ang nagpapasiya kung aling karanasan ang kanyang makakaharap, kung Lumang Tipan o Bagong Tipan. Dahil ang sangkatauhan ay, sa pamamagitan ng kanyang pagkalugmok at nalinlang na kalikasan, na nakikipag-ugnayan kay Satanas, ang kanyang likas na ugali ay nais na gawin ang mga bagay sa kanyang sarili at hindi umasa sa Diyos. Ginagarantiyahan nito na ang sangkatauhan ay palaging nasa isang relasyon sa Lumang Tipan kapag una niyang sinimulan ang kanyang relasyon sa Diyos. Kapag ang tao ay dumating sa isang mas mahusay na pag-unawa sa Diyos at ang kanyang pagtitiwala sa Kanya ay nagiging mas malinaw, pagkatapos ay magsisimula siyang maranasan ang Bagong Tipan. Nakikita natin noon na ang Lumang Tipan ay humahantong sa Bagong Tipan, hindi dahil ito ang kalooban ng Diyos kundi dahil ang pag-iisip ng sangkatauhan ay laging nagsisimula sa isang estado ng kalituhan at kamangmangan na may kaugnayan sa Diyos.

Kapag nagtitiwala tayo sa mga pangako ng Diyos na matutupad gaya ng Kanyang ipinangako, mararanasan natin ang tunay na kapahingahan, dahil hindi tayo mag-aalala kung paano matutupad ang mga pangakong ito. Maniniwala tayo na ang sinabi ng Diyos ay matutupad din Niya.

Kundi, sa pagtingin niya sa pangako ng Dios, ay hindi nagalinlangan sa pamamagitan ng di pananampalataya, kundi lumakas ng lumakas sa pamamagitan ng pananampalataya, na niluluwalhati ang Dios, At lubos nanalig na ang Dios na nangako ay may kapangyarihang makagawa noon. Dahil dito'y ibinilang naman na katuwiran sa kaniya. Roma 4:20-22

https://maranathamedia-philippines.com/book/view/paglalakbay-sa-pananampalataya

Ang duha ka mga pakigsaad nagpadayag kon unsa gayud ang kinaiya sa tawo ug sa Dios. Ang Dios dili gayud mausab ug busa ang mga saad sa Dios sa duha ka mga kasinatian sa pakigsaad managsama ra. Ang katawhan, sa iyang pagkahulog nga kahimtang, adunay usa ka nagduhaduha nga kinaiya; siya ang nagbag-o ug ang pagpili nga iyang gihimo nagtino kung unsang kasinatian ang iyang masugatan, kung ang Daang Pakigsaad o Bag-ong Pakigsaad. Tungod kay ang katawhan, tungod sa iyang nahulog ug nalimbongan nga kinaiya, kauban ni Satanas, ang iyang natural nga kalagmitan mao ang pagtinguha sa pagbuhat sa mga butang sa iyang kaugalingon ug dili mosalig sa Dios. Kini naggarantiya nga ang katawhan kanunay nga naa sa usa ka relasyon sa Daang Pakigsaad sa una niyang pagsugod sa iyang relasyon sa Diyos. Sa diha nga ang tawo moabut ngadto sa usa ka mas maayo nga pagsabut sa Dios ug ang iyang pagsalig diha Kaniya mahimong mas klaro, unya siya magsugod sa pagsinati sa Bag-ong Pakigsaad. Atong makita unya nga ang Daang Pakigsaad nagpadulong ngadto sa Bag-ong Pakigsaad, dili tungod kay kini mao ang kabubut-on sa Dios kondili tungod kay ang hunahuna sa katawhan kanunay nga nagsugod sa usa ka kahimtang sa kalibog ug pagkawalay alamag sa relasyon ngadto sa Dios.

Kon kita mosalig sa mga saad sa Dios nga matuman sumala sa Iyang gisaad, nan kita makasinati sa tinuod nga kapahulayan, kay dili kita mabalaka kon unsaon kini nga mga saad matuman. Magtuo kita nga ang gisulti sa Dios Iya usab nga matuman.

Apan, sa nagalantaw siya sa saad sa Dios, wala siya magduhaduha tungod sa kakulang sa pagtoo, kondili nalig-on pinaagi sa pagtoo, nga nagahimaya sa Dios. Ug nasayud gayud si Abraham nga kadtong gisaad, mahimo niya sa pagtuman; Busa ginaisip usab kini kaniya alang sa pagkamatarung. Roma 4:20-22

https://maranathamedia-philippines.com/book/view/panaw-sa-pagtuo