“Kung ang Dios giingon nga nagpagahi sa kasingkasing sa tawo,–  naghatag kanila sa usa ka hingpit nga kalibog sa hunahuna,,–  o nagpadala kanila og kusgan nga mga panlimbong aron motuo sila nga ang Dios nagbuhat sa dili matarung – nga nagpasabot nga Siya naglihok batok sa Iyang kinaiya – layo kaayo kini sa pagpasabot nga adunay epektibo nga pagpanghagit gikan sa Dios nga Labing Gamhanan. Ang tanan nga mga berbo,– pagpagahi, pagbutang sa kangitngit, paghatag, pagpadala og panlimbong, pagpahimuot, ug uban pa,– pinaagi sa ordinaryong Hebreo nga pamaagi, nagpasabot lamang og pagtugot, bisan pa man nga aktibo ang tunog niini, ug kini walay kontrobersiya nga gisabutan.” (Thomas Pierce, I, p23-24 edition of 1658 as quoted in Jackson, The Providence of God, p401)

Kini nga eskolar sa Biblia nag-atubang sa usa ka isyu nga naglibog sa mga sumusunod sa Dios sulod sa daghang milenyo. Ang pagpagahi sa kasingkasing, pagpangpadala og panlimbong, pagpahimuot, pagpatay, pagsunog, o pagpa-baha ba ang kinaiya sa Dios? Labina na sa kahayag sa kinabuhi ni Hesus?

Mas taas ang mga dalan sa Dios kaysa sa atong mga dalan. Dili sayon sabton kung giunsa Niya pagpakig-uban sa kalibutan nga Iyang gihimo, ug ang mga makasasala nga tawo, samtang girespeto ang atong kagawasan sa pagpili ug ang balaod sa hinungdan ug resulta.

Sa kini nga booklet, among gitipon ang mga gikuha nga mga pahayag nga nagpasabot sa daghang hinungdanon nga bahin sa pagtuon sa Kinaiya sa Dios. Hinaut nga kini maghatag og panalangin ug dako nga tabang sa tanang nangita sa kamatuoran ug pagsabot.